Tangled

 

   Uzun zaman sonra tekrar buradayım. Yazamadım. Karmakarışık geçti. Hem tatlı, hem üzücü. Bazen içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Bazen de her şeyi aynı anda yapmak istiyorum. Richie Rich'in bir robotu vardı, hatırlarsınız, İrona adında. Her şeyi yapardı. Onun gibi olmak istiyorum. Tabii her zaman mümkün olmuyor. Hayatımda yaşadığım şeylerle ilgili şekil alıyor her şey. 

   İstabul'a gittim geldim, biraz üzücü sebeplerden. Şimdi her şey yolunda. Ben de biraz rahatsızlandım. İstanbul yazın bana iyi gelmez. Hem roza hem astım bırakmadı beni🙃 Dün de hastaneye kontrol için gittim. Solunum testi, akciğer filmi... Yeni bir ilaç verdi doktor, kötü olduğum zaman kullanacağım. İyiyim, sorun yok. Sağlık konularında ağır bir hastalık olmadığı sürece söylenmenin saçma olduğunu düşünüyorum. Formül basit, kendime dikkat edeceğim, abartmaya gerek yok😄

 Dün akşam filmi izleyememiştim, uykum geldi erkenden. Hem de Chris Evans filmi😍 Film çok iyi değildi bu arada, biraz eğlenceliydi. Filmden o kadar söz ettim, adını soracaksınız.  Red One, Noel temalı filmlerden ama biraz daha değişik olmuş. Klasik Noel filmi değil. 

 Bugün izlediğim ikinci film yine bir Chris Evans filmi😍 Materialists. Aslında dün bakmıştım, yükleme kötü diye izlemedim. Çok severek takip ettiğim sinema sayfasındaki arkadaşımla konuşunca  karar verdim. 

Film geçen ay vizyona girmişti, gitmeyi de çok istemiştim ama olmadı. Bence çok kötü bir film değil ama senaryo çok zayıf  kalmış ve tabii ki diğer oyuncular hiç olmamış. Kadın oyuncuyu hiç sevmem. Benim için filmdeki tek oyuncu Chris Evans'tı😍 Evet biraz fazla sevdiğim için çok objektif olmayabilirim😄 Bence objektifim, hiç öyle bakmayın. 

 Filmlerdeki tek güzel şey Chris Evans'tı😄 Bugünün tek tatlı yanı oydu🥰

 Kendime dikkat etmem gerekiyor diye yazıp bir süredir sağlıksız beslenmem de ayrı bir konu. Film izlerken yine cips yedim🙃 Bunlar hep duygusal açlıktan. Bir şeylere üzülünce, sinirlenince yemeği bahane ediyorum. Ne güzel yapıyorum değil mi? Sonra da rozasea'den şikayet ediyorum🙃 Akşam da ağladım bir ara. Bir paylaşım göndermişti kardeşim instagramdan. Bizi üzen  yaşadığımız bir  şey olunca dayanamadım. Bu kadar ağlamayı gerçekten sevmiyorum. On dört senede yaşadığımız şeyler aklıma gelince ağlamamak zor oluyor.

  Podcast yayını yapamadım bir aydır. Ne zaman yapacağım bilemiyorum. En son geçen ay keyifli bir yayın yapmıştım. Planladığım birkaç konu var😄Yazı başlığını da podcast yayınımdan aldım😄

 Bugün yazı yazıp yazmamakta kararsız kalmıştım aslında ama içimi dökmek istedim. Negatifliği hiç sevmem, bu yazı biraz öyle oldu 🙃

  İyi geldi yazmak, biraz daha yazmak istiyorum ama çok pozitif bir ruh halinde değilim, üzgünüm🙃 İyi geceler🍒 

  Günlerden bugün🎈🍒